Myasthenia Gravis

Myasthenia gravis, nadir rastlanan bir otoimmün bozuk­luğu olup,
kasları etkiler. Bir kas, bir sinirden mesaj aldığında, normalde
kasılır. Mesajı teslim eden kimyasal madde acetylcholine olarak
adlandırılır ve kas bu mesajı, kas hücresinin yüzeyinde bulunan,
acetylcholine için bir reseptör vasıta­sıyla alır.
Myasthenia gravis’te, bağışıklık sistemi yanlışlıkla, bu
reseptörlere saldıran antikorlar oluşturur. Bunun neticesi olarak,
kaslar kasılma mesajını almaz ve zayıflarlar.
Zayıflık, özellikle yüz, kol ve bacak kaslarında fazladır. Bu
hastalık, kadınları erkeklere oranla daha fazla etkiler. Kadınlarda 20
ila 30 yaş arasında oluşurken; erkeklerde, 50 yaş sonrasında başlama
eğilimindedir.
Semptomlar
Myasthenia gravis önceden tahmin edilebilen bir seyir takip etmez.
Tedrici olarak ortaya çıkabilir veya hızlı bir şekilde oluşabilir. Akut
periyotları (parlamalan) tamamen iyileşme (hafifleme, azalma)
periyot­larının takip ettiği bir hastalıktır.
Kaslar anormal derecede çabuk bir şekilde yorulur. Örneğin, ağır bir
nesneyi tekrar takrar tutma denemeleri, tutma gücünün tedricen azalması
ya da zayıflama­sıyla sonuçlanır. Kişilerin çoğunda, gözleri hareket
ettiren kaslar da zayıfladığı için çift görme ve ayrıca gözkapaklarında
sarkma oluşur.
Yüz, boğaz, ses ve boyun kaslarında da zayıflama görüle­bilir. Bu
durum, konuşma ve yeme ya da yutkunma (boğulma ya da öksürmeye sebep
olur) zorluğu yaratır. Bazı kişiler zayıf kollara ve bacaklara
sahiptir. Şiddetli myast-heniz gravis, solunumu kontrol eden kaslarda
zayıflığa sebep olabilir. Regl hali, stres ya da enfeksiyonlar gibi
bazı haller, parlamalara neden olur.
Tedavi Seçenekleri
Myasthenia gravis’in semptom­ları ile karşı karşıya iseniz,
dokto­runuza görünün. Sizi muayene edecek ve hastalığa sebep olan
otoimmün antikorları aramak için kan testleri uygulayacaktır. Teşhis
için uygulanan diğer bir test, cndrop-honium enjeksiyonudur. Bu, sinir
/ kas birleşim yerinde nörotransmiter acetylcholine seviyesini arttırır
ve geçici olarak kas kuvve­tini iyileştirir. Teşhise yardımcı olmak
için, electromyography de genellikle uygulanır.
Tedavi, hastalığın şidde­tine bağlıdır. Ilımlı vakıalarda,
pyridostigmine gibi uzun etkili ilaçlar ile semptomlar kontrol
edilebilir (ve fonksiyonların çoğu yeniden canlandırılabilir).
Daha şiddetli boyutta hasta olan kişilerde, harap edici otoimmün
atakları yöneten timus bezi çıkarılması, faydalı olabilir. Bezin
çıkarılması, hastalıkta, kalıcı hafifleme sağlayabilir.
Corticosteroid, ilaçların yüksek dozlarla kulla­nılması,
iltihaplanmanın azalma­sına ve bağışıklık sistemi saldı­rılarının
yavaşlamasına yardımcı olur. Ayrıca, bağışıklık sistemini söndüren
diğer ilaçlar da kullanılır; şiddetli vakıalarda, plasmapheresis
(zararlı antikorların kandan filtre edilmesi) gerekli olabilir.